دوباره یاد جبهه...(یکشنبه 85 آبان 14 ساعت 4:0 صبح )

به نام خداوند یاران دین /زشک رسته مردان اهل یقین

به نام یلان محمد(ص‌) نژاد /که شد شورشان غبطه گردباد

علی صولتانی که در خون شدند /به یک نعره از خویش بیرون شدند

بنام غیوران زهرا(س‌)نسب /زخود رستگان به حق منتسب

حسن (ع‌) مذهبان صبور آمده /می زهرنوشان آن میکده

خراباتیان حسین (ع‌) آشنا /گرفته به کف رایت کربلا

اگر دم فرو بندم از ذکرشان /رها نیستم یکدم از فکرشان

من و یاد یاران که سرباختند /ولی بر ستم گردن افراختند

سحرگاه اعزام یادش بخیر /و "گردان‌" گمنام یادش بخیر

لباسی که خاکی تر از خاک بود /ولی چون دل عاشقان پاک بود

الهی به مستان بربطشکن /به مردان طوفانی خط شکن

الهی به "گردان زید و کمیل‌" /دلیران چون رعد و طوفان و سیل

به آنان که بی پا و سر آمدند /شهید از دیار خطر آمدند

به مفقود و جانباز و ایثارگر /که شد تیغشان بر عدو کارگر

به مردان در کنج محبس قسم /به "والفجر و بیت المقدس‌" قسم

به دلتنگی "کربلای چهار" /به یاران گمگشته و بی‌مزار

به "فتح‌المبین‌" و به "فتح‌الفتوح‌" /به طوفان‌، به کشتی‌، به دریا، به نوح

به "مرصاد" و مردان مرگ آفرین /منافق ستیزان تیغ آتشین

به آنان که پروازشان تا خداست /مرا بر خدا و ولی التجاست

هلا تا نپرسی زسربازی‌ام /که من کشته عشق "خرازی‌"ام

خوشا "باکری‌" با دل عاشقش /که رگبار بستند بر قایقش

خوشا همت "حاج همت‌"، خوشا /خوشا شور و شوق شهادت‌، خوشا

خوشا فهم "فهمیده‌" نوجوان /که بی قدر بودش تمام جهان

خوشا شور "قربانعلی عرب‌" /که رقص مرگ و جنون و طرب

گه "فهمیده‌" را دید در قتلگاه /زنارنجک آندم که ضامن کشید 

به زیر زره‌پوش خود را فکند /گوارائی شهد خون را چشید

و "خرازی‌" انگار عباس بود /گه شد قطع دستش به میدان رزم

شبی نیز سوی خدا پر کشید /شد این‌گونه جاوید آن کوه عزم

به کارون و اروند تا پل زدیم /گذشتیم از خویش تا رزمگاه

در آنسوی‌، دشمن کمین کرده بود /پراکنده چون ابرهای سیاه

چو طوفان وزیدیم و بر هم زدیم /زخار و خسان خواب آرام را

خلیج از تب و تاب ما موج زد /نوشتیم با خون سر انجام را

خطر بود و شط بود و غواص‌ها /سلاحی بجز عشق و ایمان نبود

ز نیزارها بی صدا رد شدیم /صدایی بجز صوت قرآن نبود

خدا یار مردان درد آشناست /که جانهایشان با نبرد آشناست

گذشتند از هشت خان بلا /شد از خونشان دشتها کربلا

پس از جنگ ما باز ایستاده‌ایم /که کوهیم و آتشفشان زاده‌ایم

اگر پا و گر سر زکف داده‌ایم /چو لب واکند حیدر، آماده‌ایم

که گیریم جان بداندیش را /بسوزیم ملک ستم کیش را

بخوان تیغ عریان هماورد را /که گردن زغم خیل بی‌درد را

بر افشانی از خویش اگر گرد را /به دوزخ فرستیم نامرد را

که رسم جوانمردی احیا شود /قلندروشی پیشه ما شود

غریبانه مردم تفنگم کجاست‌؟ /خشابم‌، قطار فشنگم کجاست ؟

دلم‌، سنگرم‌، خاکریزم چه شد؟ /بگویید نعش عزیزم چه شد؟

به هر ناکجا چون تجسس کنم‌؟ /چقدر این زمین را تفحص کنم‌؟

برادر بگو لشگر "(نصر)" کو؟ /شهیدان تیپ "ولیعصر" کو؟

که افکند در کار مردان گره‌؟ /که گم گشت "گردان ضد زره ؟"

پس از جنگ صبر از خدا خواستم /زمین خوردم اما بپا خواستم

بیا یک تپش غوطه در خون بزن /قدم بر سر هفت گردون بزن

جنون کن که از اینهمه احتیاط /بلرزد قدم‌هایمان در صراط

و ایمان بیاور به خون و جنون /که اینست "قد افلح المومنون‌"

برادر بمان در پناه خدا /که من میروم التماس دعا ...

زنده یاد محمد رضاآقاسی(ره)